Site Overlay

We mogen weer!

Je zult het vast al wel hebben gehoord, vanaf 11 mei mogen de contactberoepen weer aan de slag. En ik dus ook!

Vanaf maandag is mijn praktijk dus weer geopend! 

Ik ben heel blij dat ik jou en andere cliënten weer mag ontvangen in mijn praktijk. Voordat het zover is, moet er nog wel wat werk verzet worden. De overheid schrijft een aantal richtlijnen voor waar ik me aan moet houden. Er dient ook een protocol te liggen, waarin beschreven staat op welke manier ik de maatregelen ga toepassen en hoe ik het risico op besmetting zo klein mogelijk houd.


Triage
Dat heeft tot gevolg dat er bijvoorbeeld voorafgaand aan het maken van een afspraak een triage (screening) gehouden moeten worden, om in te schatten of iemand gezond is of niet tot een risicogroep behoort. Hiervoor zul je voor het maken van een afspraak eerst een triageformulier in moeten vullen. Deze triage zal nogmaals afgenomen wanneer je in de praktijk komt, voordat ik ga behandelen. 

Hygiëne
Zo zijn er ook allerlei hygiëne voorschriften voor mijzelf en voor de praktijkruimte. Dat wordt poetsen, poetsen en poetsen! Voor en na iedere cliënt. Niet persé mijn hobby, maar wat moet dat moet. Omdat ik (ook) een praktijk aan huis heb, heeft dit impact op mijn hele gezin. Nóg meer aandacht aan handen wassen, schoonmaken en opruimen. Maar als dat betekent dat ik weer aan de slag mag en jou in mijn praktijk kan ontvangen, dan doen we dit graag!

Werk aan de winkel!
Er was donderdag, de dag na de persconferentie, dus ineens nog heel veel te doen. Een protocol schrijven, website aanpassen, triageformulier maken, nieuwsbrief sturen, informatieposters printen, materialen bestellen, schoonmaken en praktijk herinrichten, enz. Ik had het er ineens maar druk mee.

 Mixed feelings
Ondertussen realiseerde ik me, dat het ook wat met me deed. Ik moest echt even schakelen en tijd nemen om naar binnen te voelen. Wat vind ik hier nu eigenlijk van? Van zoveel mogelijk binnenblijven en anderhalve meter afstand, naar ineens weer nabij de ander te zijn en mogen aanraken. Is het veilig genoeg? Voelt het voor mij veilig genoeg? Past het me om nu ineens zo in de beweging te gaan? Kan ik hierin mijn eigen tempo en grenzen bewaken? Wil ik dit eigenlijk wel? En zijn er ook dingen die mij niet passen? 

Ik kan je vertellen dat ik 100% achter mijn besluit sta om maandag de deuren van mijn praktijk weer te openen.  

Maar… (ja, daar staat inderdaad een ‘maar’) ik neem bij elke afspraak de ruimte om bij mijzelf te voelen of dat nog steeds zo is. Ik ga stap voor stap ervaren, hoe het is om die afstand van 1,5 meter te moeten bewaren en daarnaast toch iemand aan te raken. Ook al is dit onder strikte voorwaarden. Zo zal ik bijvoorbeeld niet aan de voorzijde van het lijf aanraken en recht tegenover elkaar in face-to-face-contact binnen die 1,5 meter, vermijd ik ook nog maar even. De screening zal streng zijn. Dat doe ik voor mijzelf en mijn familie, maar zeker ook voor jou!

Ik hoop je snel weer te ontmoeten!